شب من

چندیست که در دام نگاه تو اسیرم

درگیر زمستانم و دلبسته ی تیرم

هر توبه که مستلزم نشکسته شدن نیست

این عشق خطاییست که باید بپذیرم

در راه پر از برکه و مرداب و تباهی

صد شکر به دریای تو افتاده مسیرم 

خوشبخت ترینم اگر امشب بگذاری

از گوشه ی لب های ترت بوسه بگیرم

من آدمک برفی و تو شعله ی عشقی

راضی شدم امشب که به یک بوسه بمیرم

سعید_حسن_زاده...